Toen ik de cd “My Name Is Suzie Ungerleider” van de gelijknamige dame op mijn bureau zag verschijnen had ik eigenlijk geen benul over wie zij wel mocht zijn. Gelukkig hebben we het wereldwijde web om ons op het juiste spoor te zetten, want het blijkt dat we deze muzikante al sinds meerdere jaren kennen onder haar gebruikte pseudoniem ‘Oh Susanna’. Van haar hebben we in de voorbije jaren al meerdere albums van een recensie voorzien met o.a. lovende woorden voor de cd’s “Short Stories” uit 2007, “Soon The Bird” uit 2011 en “Sleepy Little Sailor” van oktober 2020.

In die recensies gaven we al aan dat deze Canadese singer-songwriter uit Vancouver in het dagelijkse leven Suzie Ungerleider heette. Door haar geboorte in Northampton, Massachusetts is de nu 50-jarige Suzanne/Suzie eigenlijk een Amerikaanse die opgroeide in Vancouver en na een retourtje naar Amerika sinds 2019 terug in Vancouver, Canada woont. Zij is al muzikaal actief sinds 1997 toen ze haar eerste EP “Oh Susanna” uitbracht, gevolgd door het debuutalbum “Johnstown” dat in 1999 op de markt is gekomen. Haar muzikale expertise bevindt zich al die jaren in de boeiende wereld van de alt.country-muziek.

Dat muziekgenre hanteert ze dus ook nu weer op haar splinternieuwe plaat “My Name Is Suzie Ungerleider” die tien ronduit schitterende nieuwe zelfgeschreven songs van deze zangeres heeft opgeleverd. Het tiende album uit haar carrière werd opgenomen in de ‘Fixed Hinge Studio’ van producer Jim Bryson in Stittsville, Ontario met Bryson zelf op keyboards, piano en gitaren, Peter Von Althen en Suzie’s echtgenoot Cam Giroux op drums, Bazil Donovan en Philippe Charbonneau op basgitaar en Kinley Dowling en Kevin Fox op de strijkers viool en cello. De harmony vocals bij de songs op dit album zijn afkomstig van Keri Latimer en Samantha Parton.

Op de video’s die aan dit verhaal werden toegevoegd kunt u luisteren naar de liedjes “Ships” en “Sweet Little Sparrow”, de enige song op deze plaat waarvoor Suzie wat componeerhulp heeft gekregen van Bazil Donovan. Als eerste single uit het album werd geopteerd voor de song “Baby Blues” maar we kunnen zonder veel moeite nog wel een aantal potentiële hitsingles op de tracklijst ontdekken. Daarbij denken we dan vooral aan de songs “Summerbaby” dat introspectief verhaalt over de vroeggeboorte van haar dochtertje in 2005. Dat meisje is nu dus al een volgroeide teenager met haar eigen emoties en problemen waarover Suzie Ungerleider hier ook vertelt in het prachtige intimistische liedje “Hearts”.

In de akoestische openingstrack “Mount Royal” blikt deze zangeres nostalgisch terug op haar onbezorgde tienerjaren die ze in Montreal doorbracht waarbij ze in haar fantasie de hele wereld probleemloos aankon. Nu weet ze echter beter en dat reflecteert ze in het melancholische liefdesliedje “Pumpkins” dat in een zachte countrystijl wordt gebracht en ook in “North Star Sneakers” blikt ze met wat weemoed terug op haar jeugdjaren. De breekbare nummers “Disappear”, “Roses” en ook de single “Baby Blues” gaan dan weer over liefdesverdriet en passie, twee emoties die ze blijkbaar ook meermaals in haar leven heeft ervaren.

Opvallend doorheen het hele album is de sobere en minimalistische orkestratie bij de songs, waardoor de aandacht van de luisteraar zich toespitst op de poëtische songteksten en op de zeer mooie wat dromerig klinkende stem van deze zangeres. “Dit album “My Name Is Suzie Ungerleider” kunt u probleemloos meerdere keren beluisteren en zal u helpen in de juiste rustige sfeer te komen om tenvolle van het momentum te kunnen genieten. ‘Goodbye Oh Susanna, welcome Suzie Ungerleider’.

(valsam)